Sprawujący urzędy publiczne winni
podejmować decyzje kierując się wyłącznie dobrem publicznym. Wykluczone jest
podejmowanie decyzji mające na celu uzyskanie korzyści materialnych lub finansowych
dla siebie, swych rodzin lub przyjaciół.
Sprawującym urzędy publiczne nie
wolno zaciągać jakichkolwiek zobowiązań o charakterze finansowym lub też innego
typu, w stosunku do jednostek, które mogą wywierać na nich wpływ w trakcie pełnienia
przez nich urzędowych obowiązków.
Wykonując swe obowiązki publiczne, w
tym dokonując nominacji na publiczne stanowiska, udzielając zamówień
publicznych oraz rekomendując jednostki do nagród lub świadczeń, sprawujący
urzędy publiczne winni dokonywać selekcji według kryteriów merytorycznych.
Sprawujący urzędy publiczne są
odpowiedzialni przed opinią publiczną za swe decyzje i czynności oraz muszą się
poddawać wszelkiej kontroli odpowiedniej dla pełnionego urzędu.
Sprawujący urzędy publiczne winni
być jak najbardziej otwarci w sprawie wszelkich podejmowanych decyzji i
czynności. Powinni oni przedstawiać przyczyny swych decyzji i ograniczać dostęp
do informacji jedynie wtedy, kiedy jasno wymaga tego szersze dobro publiczne.
Sprawujący urzędy publiczne są
obowiązani do ujawnienia wszelkiego typu osobistych interesów powiązanych z
obowiązkami urzędowymi oraz – aby chronić dobro publiczne – do podejmowania
kroków w celu uniknięcia jakichkolwiek mogących zaistnieć konfliktów interesów.
Sprawujący urzędy publiczne winni
propagować i wspierać niniejsze zasady poprzez własny przykład, a także
kierując pracą innych oraz nadzorując tę pracę.
* Pierwszy Raport Komisji Nolana – Wielka Brytania 1995. DOBRO WSPÓLNE WŁADZA KORUPCJA – Konflikt Interesów w Życiu Publicznym (pod redakcją Ewy Popławskiej). ISP Centrum Konstytucjonalizmu i Kultury Prawnej. Warszawa 1997.